အလုပ္လုပ္ရင္း ေက်ာင္းတက္တို႔၊ အလုပ္လုပ္ရင္း ေလ့လာပါ့လားတို႔ဆိုတာ ေျပာေတာ့သာ လြယ္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းတယ္ဆိုတာ တကယ္လုပ္ေနသူေတြ သိပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္နဲ႔ ကိုယ္ေလ့လာေနတဲ့ ပညာဟာ ျပဒါးတစ္လမ္း၊ သံတစ္လမ္းဆိုရင္ေတာ့ အမ်ားၾကီးပိုပင္ပန္းရပါတယ္။
ၾကိဳးစားေနသူသင့္အတြက္ ဆက္မေလ့လာျဖစ္ဘဲ က်ရႈံးသြားရတဲ့အခ်က္ေတြကို ေရွာင္လို႔ရေအာင္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။
၁ - မသင့္ေလ်ာ္တဲ့ စနစ္
သင္တန္းျပီးလို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ႔ တစ္ေန႔ႏွစ္နာရီလုပ္မယ္ ဒါမွမဟုတ္ ရုံးကအျပန္ ႏွစ္နာရီလုပ္မယ္လို႔ အစီစဥ္ခ်ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေသာၾကာညေန ရုံးဆင္းဆို သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဆုိင္ထုိင္တတ္ပါတယ္။
အဂၤါ၊ ဗုဒၶဟူးမွာ အလုပ္ေတြ မျပတ္တာရွိပါတယ္။
စတဲ့ အခ်က္ေတြကို ထည့္မတြက္ဘဲ အလြယ္တကူ တစ္ေန႔ႏွစ္နာရီလုပ္မယ္လို႔ စီမံကိန္းဆြဲလိုက္တာပါ။
ဒါေပမယ့္ မလုပ္ျဖစ္ဘဲ ပ်က္တာေတြမ်ားလာတာဟာ လံုးဝမလုပ္ေတာ့ဘဲ ရပ္သြားတဲ့အထိပါပဲ။
အစကတည္းက ကိုယ္နဲ႔သင့္ေလ်ာ္တဲ့ စနစ္ဇယားမ်ိဳးရွိသင့္တာပါ။
လုပ္ႏုိင္သေလာက္ပဲ လုပ္သင့္တာပါ။
ေနာက္ပိုင္းမွ သင္ႏုိင္သေလာက္ နာရီေတြ၊အခ်ိန္ေတြကို တိုးတိုးျပီး ေလ့လာသြားရမွာ။
၂ - အတက္အက်
စိတ္အားေတြလည္းတက္၊ လူကလည္း လန္းလန္းဆန္းဆန္း ရွိေနခ်ိန္မွာ ေခါင္းေမႊးကၽြတ္မတတ္ ေလ့လာပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေနာက္တစ္ရက္မွာေတာ့ လံုးဝကိုလွည့္မၾကည့္ဘဲ ပစ္ထားလိုက္ပါတယ္။
ဒါဟာ မွားယြင္းတဲ့ေလ့လာမႈပံုစံျဖစ္ပါတယ္။
မေန႔က လုပ္တဲ့အားကို ဒီေန႔မီေအာင္မလုပ္ႏုိင္ဘူးဆိုျပီး စိတ္ဓာတ္ေတြက်တတ္ပါတယ္။
မေန႔က အမ်ားၾကီးလုပ္ထားတာပဲ ဒီေန႔မလုပ္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ ေန႔ေတြက ပိုမ်ားလာပါတယ္။
အမွန္တကယ္က ေန႔စဥ္သင္ႏုိင္သေလာက္ပဲ ပံုမွန္လုပ္သြားရမွာပါ။
နာရီဝက္ႏုိင္ရင္ နာရီဝက္ပဲ လုပ္ပါ။
၁၅ မိနစ္ႏုိင္ရင္ ၁၅ မိနစ္ပဲ လုပ္ပါ။
ေရရွည္လုပ္ႏုိင္သူက တတ္ေျမာက္မႈမွာ ပိုသိသာပါတယ္။
၃ - ျပန္မတက္ႏုိင္ဘူး
အရွိန္ပ်က္ျပီး လမ္းေၾကာင္းလြဲသြားရင္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ပံုမွန္ျပန္မလုပ္ႏုိင္ေတာ့တာပါ။
ေန႔စဥ္ပံုမွန္လုပ္ေနရာကေန အမ်ားဆံုးတစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ထက္ ပိုမပ်က္သင့္ပါဘူး။
အလုပ္နဲ႔ ပညာေရးကို မွ်တမႈရွိေအာင္ ဖန္တီးထားသင့္ပါတယ္။
လက္ရွိအေျခအေနထက္ ေရရွည္ကို တြက္ဆရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
၄ - ပညာရပ္သက္သက္
လက္ေတြ႕မက်ဘဲ ပညာရပ္ဆန္လြန္းတာျဖစ္ပါတယ္။
သင္ေလ့လာေနတဲ့ပညာဟာ လက္ေတြ႕ပါမွ တကယ္တတ္ေျမာက္မွာ ေသခ်ာတယ္ဆိုရင္ သင္တန္းအပ္ကတည္းက ေသခ်ာေလ့လာဖို႔ လိုပါတယ္။
လက္ေတြ႕မရွိတာေၾကာင့္ အခ်ိန္ေတြကုန္၊လူပန္းတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
Credit-duwon
No comments:
Post a Comment