ကုန္းေဘာင္ေခတ္က အထက္ျမက္ဆုံးမိဖုရား(သို႔)စၾကာေဒဝီ

ကုန္းေဘာင္ေခတ္ မိဖုရားမ်ားဟု ဆိုလိုက္လၽွင္ အလြန္ေက်ာ္ၾကားလွသည့္ နန္းမေတာ္မယ္ႏု ၊ ဆင္ျဖဴမရွင္ ႏွင့္ စုဖုရားလတ္ တို႔ကိုသာေျပးျမင္ မိၾကေပလိမ့္မည္။ သူတို႔ေက်ာ္သည္ ဆိုရာမွာ မာနႀကီးသည့္ဘက္ ၊ မေကာင္းသည့္ဘက္ တို႔တြင္ ေက်ာ္ၾကားျခင္း ျဖစ္သည္။ သမိုင္းတြင္ သူတို႔အား မိဖုရားဆိုးမ်ားအျဖစ္ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သည္။ သူတို႔ႏွင့္ ဆန္႔က်င္စြာ တိုင္းျပည္မင္းအား ဦးေဆာင္လမ္းျပကာ အက်ိဳးျပဳသြားခဲ့သည့္ အလြန္ထူးခၽြန္ထက္ျမက္ေသာ မိဖုရားႀကီးတစ္ပါးလည္းရွိခဲ့သည္။ မင္းတုန္းမင္း၏ ေတာင္ညာစံ မိဖုရားေခါင္ႀကီး စၾကာေဒဝီပင္ျဖစ္သည္။

 

စၾကာေဒဝီသည္ သာယာဝတီမင္း ႏွင့္ မိဖုရားေခါင္ႀကီးတို႔မွ ေမြးေသာ မင္းေသြးစစ္စစ္ ဘုရင့္သမီးေတာ္ျဖစ္သည္။ေမြးခ်င္း ၆ဦး ရွိခဲ့ေသာ္လည္း စၾကာေဒဝီ ႏွင့္ ေမာင္ေတာ္ပုဂံမင္းသားတို႔သာ အသက္ရွင္သည္။ စၾကာေဒဝီသည္ငယ္စဥ္ကတည္းကပင္ စာေပဝါသနာပါၿပီး ေဗဒင္အတတ္ ၊ နကၡတ္ေဝဒပညာ ၊ ကဗ်ာလကၤာေရးဖြဲ႕ေသာ အတတ္

မ်ားကို အထူးကၽြမ္းက်င္ တတ္ျမာက္ခဲ့သည္။ စိတ္သေဘာထားလည္း အလြန္ႏူးညံ့သည္။ ခမည္းေတာ္ကို နန္းေရးနန္းရာ မ်ား ၊ နိုင္ငံေရးမ်ားတြင္ အႀကံေပးနိုင္ၿပီး ထီးနန္းရခဲ့ျခင္းသည္ပင္ စၾကာေဒဝီ၏ အႀကံဉာဏ္မ်ားစြာ ပါဝင္သည္။

 

သာယာဝတီမင္းကလည္း သမီးေတာ္အား အလြန္ခ်စ္ျမတ္နိုးလွၿပီး အထူးေျမႇာက္စားကာ ဆုေတာ္မ်ားတြင္ အျမင့္ဆုံးျဖစ္သည့္ အသက္ဒါန ဆိုကိုပင္ ေပးေတာ္မူခဲ့သည္။ အသက္ဒါနဆု ဆိုသည္မွာ ျပစ္ဒဏ္စီရင္ခံထားရသူ ၊ ေသဒဏ္ခ်ခံထားရသူမ်ားကို အသက္ေဘးမွ လြတ္ေစနိုင္ေသာ ဆုျဖစ္သည္။ စၾကာေဒဝီသည္ ထို ဇီဝိတဒါနဆု ျဖင့္

ဆင္ျဖဴမရွင္ ၊ ေယာမင္းႀကီးဦးဘိုးလွိုင္ ၊ လွိုင္ထိပ္ေခါင္တင္ ႏွင့္ ျမဝတီမင္းႀကီးဦးစ တို႔ကို ကယ္တယ္ခဲ့ဖူးသည္။အလြန္အက်ိဳးမ်ားလွေသာ ကယ္တင္မွုပင္ျဖစ္သည္။ သာယာဝတီမင္းက ေနာင္ေတာ္ဘႀကီးေတာ္မင္းကို ကြပ္မ်က္ရန္ျပဳရာတြင္လည္း အဖႏွင့္တူေသာ ေနာင္ေတာ္ကို မသတ္သင့္ပါ ဟု တားသျဖင့္ ဘႀကီးေတာ္မင္း၏ အသက္ကိုပင္ ကယ္တင္လိုက္နိုင္သည္။

 

သာယာဝတီမင္း လြန္ၿပီး ပုဂံမင္းနန္းတက္သည့္အခါတြင္လည္း အမေတာ္၏ အရည္အခ်င္းကိုသိၿပီးျဖစ္၍ တိုး၍သာေျမႇာက္စားေလသည္။ စၾကာေဒဝီသည္ သက္ေတာ္ ၄၀ ရွိသည္အထိ ၾကင္ယာမရွိပဲ တစ္ပင္တိုင္နန္းမွာပင္ စံေနေတာ္မူခဲ့သည္။ ပုဂံမင္းသည္ တိုင္းျပည္ေရးကို စိတ္မဝင္စားပဲ ၾကက္ပြဲ ၊ လက္ေဝွ႕ပြဲ ႏွင့္ အေပ်ာ္အပါးကိုသာ မက္သျဖင့္

တိုင္းျပည္သည္ တျဖည္းျဖည္းခ်ည့္နဲ႔လာခဲ့သည္။ အဂၤလိပ္တို႔က ျမန္မာျပည္ ၃ ပုံ ၂ ပုံကို သိမ္းၿပီးျဖစ္၍ ဒီအတိုင္းဆက္သြားလၽွင္ ပို၍ဆိုးရြားလာေတာ့မည္ကို စၾကာေဒဝီသိခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပုဂံမင္း၏ ၿပိဳင္ဘက္ျဖစ္ေသာမင္းတုန္းကေနာင္ ညီေနာင္တို႔အား ေရႊဘိုသို႔ထြက္ကာ ေအာင္ေျမနင္းလၽွင္ အႀကံေအာင္နိုင္သည္ဟု လမ္းညႊန္မွုေပး

ခဲ့သည္။ မိမိ၏ ေမြးစားသားျဖစ္သူ ေမာင္ဘိုးလွိုင္အား သကၤန္းဝတ္ေနရာမွ လူဝတ္လဲေစကာ မင္းတုန္း ကေနာင္ညီေနာင္ေနာက္သို႔လိုက္ကာ အမူေတာ္ ထမ္းရြက္ေစခဲ့သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ စၾကာေဒဝီ၏ အႀကံေပးမူမ်ားျဖင့္ မင္းတုန္းကေနာင္ညီေနာင္တို႔သည္ အမရပူရကို ၅ လအတြင္းမွာပင္ ေအာင္နိုင္ခဲ့သည္။

 

မင္းတုန္းမင္းနန္းတက္သည့္အခါ မိဖုရားေခါင္ႀကီးတင္ေျမႇာက္ရန္ လိုအပ္သည့္အတြက္ ထိုရာထူးႏွင့္ အကိုက္ညီဆုံးျဖစ္သည့္ အေဖတူ မေအကြဲ ႏွမေတာ္ စၾကာေဒဝီကို ေတာင္ညာစံ မေဟသီမိဖုရားေခါင္ႀကီး အရာကို ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့သည္။ မိဖုရားေခါင္ႀကီးျဖစ္ေသာ္လည္း မာန္မာန မရွိ ရိုးရိုးယဥ္ယဥ္သာ ေနတတ္သူျဖစ္သည္။ မင္းတုန္းမင္းက အ

လြန္ခ်စ္ျမတ္နိုးေတာ္မူၿပီး ‘မမဖုရား’ ဟု ေခၚေလ့ရွိေၾကာင္းသိရသည္။ ဘုရင္မင္းတရား၏ ဆံေတာ္ရွင္းျခင္း တို႔ကိုမိဖုရားႀကီး ကိုယ္တိုင္ျပဳလုပ္ေပးမွ ေက်နပ္ေတာ္မူသည္။ မင္းတုန္းမင္းကို လည္း တိုင္းေရးျပည္ေရး အေရးအခင္းမ်ားတြင္ အထူးလမ္းညႊန္နိုင္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ပန္းတိမ္မင္းသားအေရးတြင္လည္း မိဖုရားေခါင္ႀကီး၏ စိတ္ဓာတ္ျမႇင့္တင္

ေပးမူေၾကာင့္သာ မင္းတုန္းမင္း နန္းမက်ခဲ့ျခင္းသည္။

 

၁၈၇၆ ခုႏွစ္ တြင္ စၾကာေဒဝီ နာမက်န္းျဖစ္လာသည္။ မင္းတုန္းမင္းက နန္းတြင္းသမားေတာ္ႀကီးမ်ားႏွင့္အစြမ္းကုန္ကုသပါေသာ္လည္း မရေတာ့ပဲ ကံေတာ္ကုန္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ မင္းတုန္းမင္းသည္ စၾကာေဒဝီ၏ နန္းေဆာင္မည္သူမၽွ အဝင္မခံခဲ့သည့္အျပင္ သူ႔ဆံေတာ္ကိုလည္း မည္သူမၽွရွင္းခြင့္မျပဳပဲ ထားရွိသည္။ မိခင္ႏွင့္တူေသာ၊

အမႏွင့္တူေသာ ၊ ဆရာႏွင့္တူေသာ မိဖုရားႀကီးအတြက္ စိတ္မေကာင္းလွသျဖင့္ ဝတ္ျဖဴစင္ၾကယ္ကို ဝတ္ကာ စၾကာေဒဝီ၏ အုတ္ဂူအနီးတြင္သာ ေနထိုင္သည္။

 

စၾကာေဒဝီမိဖုရားႀကီးသည္ သာယာဝတီ ၊ ပုဂံ ၊ မင္းတုန္း မင္းသုံးဆက္စလုံး၏ ေလးစားျခင္း ၊ ခ်စ္ျမတ္နိုးျခင္းကို ခံခဲ့ရသည့္ တစ္ဦးတည္းေသာ ထူးခၽြန္ထက္ျမက္လွသည့္ မိဖုရားႀကီးပင္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။

 

Ref;

ကုန္းေဘာင္ရွာပုံေတာ္ – ညိဳျမ

မသိမျဖစ္ ျမန္မာ့ဗဟုသုတ ၁၀ဝ – ေနဘုန္းေဝ

ျမတ္ေသာမိဖုရား စၾကာေဒဝီ – သုခုမအလင္းတန္းမ်ား